θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια
Η θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια είναι μια σχετικά σπάνια (περίπου 19 στα 100.000 άτομα ετησίως) αυτοάνοση νόσος που προκαλείται από την ενεργοποίηση των ινοβλαστών του κόγχου από αυτοαντισώματα που στρέφονται κατά των υποδοχέων του θυρεοειδούς. Χαρακτηρίζεται από διεύρυνση των έξω οφθαλμικών μυών, του λιπώδους και του συνδετικού ιστού. Συσχετίζεται συχνότερα με τον υπερθυρεοειδισμό (90% των περιπτώσεων), ωστόσο, περίπου το 10% των ασθενών έχουν είτε φυσιολογική λειτουργία είτε υποθυρεοειδισμό π.χ. θυρεοειδίτιδα Hashimoto). Ενώ ο αυστηρός έλεγχος της λειτουργίας του θυρεοειδούς είναι ζωτικής σημασίας σε ασθενείς με θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια, η πορεία και η σοβαρότητα της οφθαλμικής εκδήλωσης δεν συσχετίζεται πάντα με τα επίπεδα των θυρεοειδικών ορμονών. Επομένως, η θεραπεία του θυρεοειδή δεν επηρεάζει απαραίτητα την πορεία της οφθαλμοπάθειας.
Διαφορική διάγνωση οφθαλμικών παθήσεων που μπορεί να παρουσιαστούν ως θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια
Κυκλοτερής μυοσίτιδα (ή ιδιοπαθής οφθαλμική μυοσίτιδα)
Ιδιοπαθείς φλεγμονές κόγχου
Αλλεργική Επιπεφυκίτιδα
Μυασθένεια Gravis
Χρόνια προοδευτική εξωτερική οφθαλμοπληγία
Kαρωτίδα-σπέρμανο συρίγγιο
Όγκοι του οφθαλμικού κόγχου
Εκτίμηση σοβαρότητας θυρεοειδικής οφθαλμοπάθειας (clinical activity score– CAS)
CAS 3/7 υποδεικνύει ενεργή νόσο
1. Αυθόρμητος οπισθοβολβικός πόνος
2. Πόνος κατά την προσπάθεια πάνω ή κάτω
3. Βλεφαρίτιδα
4. Ερυθρότητα του επιπεφυκότα
5. Οίδημα βλεφάρων
6. Φλεγμονή του δακρυϊκού ασκού
7. Χύμωση (οίδημα) τουεπιπεφυκότα
Πρωτόκολλο IV χορήγησης methylprednisolone
Αντενδείκνυται σε ασθενείς με:
α. Ηπατίτιδα
β. Ηπατική δυσλειτουργία
γ. καρδιολογικά προβλήματα
δ. νεφρολογικά προβλήματα
ε. υπέρταση
στ. μη ελεγχόμενος σακχαρώδης διαβήτης
ζ. γλαύκωμα
η. ψυχιατρικά νοσήματα
Εργαστηριακός έλεγχος πριν την χορήγηση
Γενική αίματος, σάκχαρο, HbA1c, SGOT, SGPT, γGT, Αλκαλική φωσφατάση, Κάλιο, Νάτριο, ασβέστιο, ουρία, κρεατινίνη, Γενική ούρων
Σε όλες τις περιπτώσεις κατά την έναρξη της θεραπείας εξετάστε το ενδεχόμενο χορήγησης
α. συμπληρώματα βιταμίνης D (800 έως 1000 IU την ημέρα).
β. διφωσφονικό (π.χ. αλενδρονάτη 70 mg μία φορά την εβδομάδα) σε ασθενείς με σάρωση απορρόφησης ακτίνων Χ διπλής ενέργειας (DEXA) T-score μικρότερη από 1,5 στη σπονδυλική στήλη ή το ισχίο
Τα ενδοφλέβια γλυκοκορτικοειδή θα πρέπει να χορηγούνται σε κέντρα με επαρκή εμπειρία και να τηρούνται οι ακόλουθες προφυλάξεις:
Θα πρέπει να υπάρχει διαθέσιμος εξοπλισμός ανάνηψης
Συχνή παρακολούθηση αρτηριακής πίεσης, και σακχάρου αίματος
Παρασκευάζοντας και χορηγώντας το διάλυμα (SOLU-MEDROL PS.INJ.SOL 500MG)
Για να προετοιμασθεί το διάλυμα για ενδοφλέβια χορήγηση πρέπει πρώτα να ανασυσταθεί η νατριοηλεκτρική μεθυλπρεδνιζολόνη σύμφωνα με τις οδηγίες. Δε συνιστάται η χρησιμοποίηση άλλων διαλυτών εκτός αυτών που περιλαμβάνονται στη συσκευασία.
- αναμιγνύουμε το ανασυσταθέν διάλυμα με υδατικό διάλυμα δεξτρόζης 5%, με διάλυμα φυσιολογικού ορού ή με διάλυμα χλωριούχου νατρίου 0,45% ή 0,9% σε δεξτρόζη 5%
- Χορήγηση IV σε διάστημα τουλάχιστον 60 λεπτών
Η επί του παρόντος συνιστώμενη θεραπεία για ασθενείς με ενεργό και μέτρια έως σοβαρή θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια είναι ένας κύκλος 0,5 g μεθυλπρεδνιζολόνης ενδοφλεβίως μία φορά την εβδομάδα για 6 εβδομάδες, ακολουθούμενος από 0,25 g/εβδομάδα για 6 εβδομάδες (αθροιστική δόση, 4,5 g). Εάν υπάρχει αρνητική κλινική ανταπόκριση, η ενδοφλέβια αγωγή με γλυκοκορτικοστεροειδή μπορεί να διακοπεί μετά από 6 εβδομάδες δοσολογίας 0,5 g/εβδομάδα.
* Στην περίπτωση των από του στόματος γλυκοκορτικοειδών, η θεραπεία θα πρέπει να ξεκινήσει, είτε με σταθερή δόση 100mg πρεδνιζόνης/πρεδνιζολόνης ή, κατά προτίμηση, 1 mg/kg σωματικού βάρους και σταδιακά μειώνεται κατά 5–10 mg/ εβδομάδα μέχρι την απόσυρση (4–6 μήνες)